Gourmet αλά ελληνικά

Αν σας ζητούσαν να δώσετε στην Ελλάδα μία γεύση, ποια θα ήταν αυτή;
Χωριάτικη σαλάτα με φέτα και ζυμωτό ψωμί; Μουσακάς; Γεμιστά; Λαδερά λαχανικά με πιπεράτη φέτα και μπόλικο ελαιόλαδο για σικ μακροβούτια;
Παϊδάκια με τηγανητές πατάτες; Θαλασσινά με λεμόνι και μυρωδικά, μικρά ψαράκια, τηγανητά και κριτσανιστά καλαμαράκια μ’ ένα ουζάκι και, βέβαια, μπάρμπεκιου -έστω και στο μπαλκόνι- με κοψίδια, παϊδάκια, λουκάνικα, σουβλάκια πιτούλες; Μια πιατέλα με καρπούζι, πεπόνι, ροδάκινα, κεράσια, πολύχρωμες γρανίτες και αρωματικά παγωτά, γλυκά του κουταλιού με παγωμένο νερό ή φρέσκο γιαούρτι;
Ήδη οι σιελογόνοι αδένες μου είναι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Θα μπορούσα να γεμίσω το σκληρό δίσκο του PC με συνταγές, αρώματα, μυρωδιές και λατρεμένες γευστικές συνήθειες της δικής μας γευστικής κουλτούρας. Εκείνης που υποκλίνεται ευγενικά στις μαγειρικές παραδόσεις της Μεσογείου και στις υψηλές προσδοκίες στο πιάτο, αλλά που δεν σκύβει διόλου το κεφάλι στις ξενόφερτες μόδες της haute gastronomy.
Πώς να γίνει; Αναγκαίοι οι πειραματισμοί με τη μοριακή γαστρονομία, χαριτωμένες οι αναζητήσεις που δεν θεωρούν ομφαλό της γης τη χώρα μας και ενδιαφέρουσες οι χαμηλές πτήσεις στη χώρα του γαστριμαργικού ποτέ ποτέ, όμως τα πιάτα είναι αυτά που μας θυμίζουν πως στα δύσκολα πάντα το οικείο και το νόστιμο παραμένουν σταθερή αξία.
Αναζητήστε σε κάθε γωνιά της υπέροχης χώρας μας όσα ντόπια αριστουργήματα πρέπει να δοκιμάσετε! Επιστροφή, λοιπόν, σε απλά, καλής ποιότητας υλικά, παραδοσιακές συνταγές, γιαγιαδίστικες ρετσέτες. Γιατί η ουσία της γεύσης ή η γεύση της ουσίας είναι πάντα απλή!

Κάτια Μηλιαράκη