Η γοητεία του Ρένου Χαραλαμπίδη

Ο Ρένος Χαραλαμπίδης δεν χρειάζεται συστάσεις. Ή μήπως όχι; Μέσα από τον ρόλο του Ιούλιου Καίσαρα στο Θέατρο Τέχνης φαίνεται –όπως νιώθει και ο ίδιος- πως το κοινό τον ανακάλυψε ξανά. Καλλιτέχνης στο πνεύμα, τη σκέψη και τη ζωή αναζητά τη γοητεία σε κάθε έκφανση και διαθέτει το ταλέντο να γοητεύει μέσα από την τέχνη και τον λόγο του. Ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης είναι μερικές μόνο από τις ιδιότητες που εκφράζει μέσα από τη μεγαλύτερη για εκείνον τέχνη, αυτή της ζωής.

 

Συνέντευξη στη Μαρία Σαγάνα

 

• Ενώ είστε ένα πολύ οικείο πρόσωπο μέσω των συμμετοχών σας σε πολύ επιτυχημένες σειρές, νιώθω ότι ο κόσμος έχει την αίσθηση ότι δεν σας “γνωρίζει” καλά. Ισχύει;

Ο κόσμος γνωρίζει καλά μερικές πλευρές μου. Κυρίως τη δουλειά μου στην τηλεόραση. Πιστεύουν ότι στη ζωή είμαι αυτό που βλέπουν σε επαναλήψεις των σήριαλ. Αυτό σαν δεξιοτέχνη ηθοποιό με δικαιώνει. Το κοινό δεν πρέπει να αντιλαμβάνεται τον κόπο πίσω από την κατασκευή ενός ρόλου, όπως στην υψηλή ραπτική δεν φαίνονται οι ραφές. Νομίζεις ότι τα ρούχα δημιουργήθηκαν όπως τα φρούτα. Λες και υπήρχαν από πάντα. Η απόλαυση μου είναι στο ζενίθ της όταν με βλέπουν στο «Θέατρο Τέχνης» να παίζω ένα από τα πιο απαιτητικά κείμενα του Σεξπηρικού ρεπερτορίου το «Ιούλιος Καίσαρ» και απορούν για το πώς δεν «μου το είχαν»! Ο «Ιούλιος Καίσαρ» είναι η αρχή για μια νέα μου επικοινωνία με το κοινό. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου.

 

• Ποια ήταν η στιγμή που καταλάβατε ότι ανήκετε στην τέχνη;

Από τη στιγμή που θεωρήσουμε σαν μεγαλύτερη τέχνη, την τέχνη της ζωής (όπως την εννοεί ασφαλώς ο καθένας) νιώθω ότι από τα σαράντα και μετά ανήκω στον «καλλιτεχνικό χώρο».

 

• Τι σας λείπει από το χώρο του θεάματος σήμερα;

Η εξαίρεση.

 

• Επιζητάτε τις αλλαγές στη ζωή σας; Επαγγελματικά και προσωπικά.

Παραμένω εν κινήσει στην προσωπική και επαγγελματική μου ζωή. Οι αλλαγές έρχονται κυρίως ακάλεστες, αλλά καλοδεχούμενες. Εδώ κοτζάμ δεινόσαυροι δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τις αλλαγές, εγώ πώς να τις αντιμετωπίσω; Ας τις γλεντήσω λοιπόν. Ξέρουν αυτές.

 

• Η συμμετοχή σας στην πολιτική ζωή της χώρας, τι σας δίδαξε;

Ότι δεν φταίνε για όλα οι πολιτικοί και πως κάθε λαός έχει τελικά την μοίρα του στα χέρια του. Καλά θα κάνει λοιπόν ο λαός να αναλαμβάνει και κάποιες ευθύνες για τις επιλογές του.

 

 

• Με ποιο τρόπο προσεγγίσατε τον Ιούλιο Καίσαρα για την παράσταση;

Ακολούθησα το όραμα της σκηνοθέτιδος ,της Νατάσας Τριανταφύλλη. Απλά της παραδόθηκα σαν μαθητής.Τα έμαθα όλα από την αρχή. Από τη μελέτη της κλασσικής ιστορίας μέχρι την ψυχαναλυτική προσέγγιση των ρόλων. Στα όνειρά μου έκανα βόλτες στη Ρώμη του 44 π.Χ.

 

• Μεγαλύτερη ευθύνη έχει ένας λαός που παραδίδεται στη δημαγωγία ή ένας ηγέτης που δημαγωγεί;

Είναι σχέση αλληλεπίδρασης. Για να «σπείρει» ο δημαγωγός πρέπει να βρει το κατάλληλο έδαφος. Σε γενικές γραμμές ,μελετώντας τη ροη της ιστορίας, υπάρχει μια σκοτεινή συνεννόηση στο συλλογικό ασυνείδητο όπου ο δημαγωγός και ο λαός στήνουν μια συνωμοσία. Δυστυχώς σχεδόν πάντα πιάνει.

 

• Είστε αισιόδοξος σχετικά με την ελληνική πραγματικότητα;

Ναι, είμαι αισιόδοξος. Θεωρώ ότι η τρικυμία είναι στο τέλος της. Αυτό έγινε από τη στιγμή που τελείωσαν οι «αυταπάτες».

 

 

• Πώς ξεφεύγετε από την καθημερινότητα;

Δεν έχω καθημερινότητα. Ζω συνειδητά και με προσπάθεια σαν καλλιτέχνης. Η τέχνη της ζωής που λέγαμε και πιο πριν. Έχω συνείδηση ότι η ζωή μου έχει χρονικό όριο και ακόμα και στα πιο βαρετά πράγματα αναζητώ γοητεία. Όταν πάω ας πούμε στην εφορία με γοητεύει το πώς ένας τόσο μεγάλος οργανισμός βασίζεται στην έμπνευση των υπαλλήλων! Και για καλό και για κακό.

 

• Νιώθετε ότι δεν υπάρχει χρόνος να κάνετε όλα όσα επιθυμείτε;

Αν τακτοποιείς τον χρόνο αυτός πολλαπλασιάζεται. Είναι σα να βάζεις σε μια βαλίτσα πράγματα. Όσο πιο οργανωμένα τα βάζεις τόσο πιο πολλά μπορείς να κουβαλήσεις.

 

 

• Έχετε εκφράσει την άποψη ότι ο άνδρας πρέπει να δημιουργεί οικογένεια μετά τα 50. Όσο τα πλησιάζετε μένετε σταθερός σε αυτή;

Ναι. Γενικά στις απόψεις μου είμαι σταθερός. Από τις πολιτικές μέχρι τις προσωπικές.

 

• Τι σας γοητεύει στην επικοινωνία σας με τους ανθρώπους;

Το πόσο όλοι κατά βάθος μοιάζουμε. Από το ίδιο ύφασμα είμαστε φτιαγμένοι.

 

• Πώς ονειρεύεστε να είναι η επόμενη χρονιά για εσάς;

Δεν με αφορά. Εμπιστεύομαι τις δυνάμεις της ζωής και θα με πάνε εκεί που πρέπει και όχι εκεί που θέλω. Αρκεί βέβαια να είμαι διατεθειμένος να καταβάλω το τίμημα της ελευθερίας που είναι η ανάληψη της προσωπικής ευθύνης. Στο τέλος έτσι κι αλλιώς θα μας πάει ο άνεμος, αλλά και θα μας πάρει ο άνεμος.