Resize it baby

Από την Κάτια Μηλιαράκη

Υπάρχει εκεί έξω ένας, ας τον πούμε αστικό-μύθος. The biggest the better. Ή πιο σωστά να πω υπήρχε…
Μάθαμε να ζητάμε, να θέλουμε, να προσπαθούμε, να πασχίζουμε για τα μεγάλα. Τα πιο μεγάλα κι απ’ το μπόι μας. Διαμορφώσαμε μια εξάρτηση από όλα τα «μεγάλα». Μεγάλα δάνεια, μεγάλα σπίτια, μεγάλα επιχειρηματικά σχέδια-μεγάλα πιστωτικά όρια, έως και μεγάλα -via plastic surgery- boobs! Ζήσαμε -so far- ως στρατιές από μικρά ανθρωπάκια έτοιμα να κάνουμε τα πάντα για το «big dream»!

Σήμερα σκουπίζοντας τα δάκρυα μας πάνω από τον τύμβο των μεγάλων προσδοκιών, του μεγάλου καλαθιού -της μεγάλης μπουκιάς-, του μεγάλου πολιτικού οικονομικόφαγοποτιού, του μεγάλου απερίσκεπτου βηματισμού -ήρθαμε και συρρικνωθήκαμε. Τοσοδούλες και τοσοδούληδες -σε φάση αναπόφευκτης διάσπασης- που κυκλοφορούμε σαν απομαγνητισμένα ηλεκτρόνια που έχουν εκτροχιαστεί από την προκαθορισμένη πορεία τους.

Και κάπου εδώ ήρθε στο μυαλό μου η Αρουντάτι Ρόι. Όταν η πολυβραβευμένη Ινδή συγγραφέας έγραφε τον «Θεό των μικρών πραγμάτων» είμαι βεβαία πως δεν είχε ιδέα για την δική μου -αδόκιμη- νέα θεωρία ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.

Προφανώς και χρειάζεται αποφασιστικότητα για να υπερπηδήσεις τους νοητούς κύκλους που εσύ ο ίδιος έχεις χαράξει για να ξαναεπιστρέψεις στη μικρή κουκίδα του κέντρου. Δηλαδή της ουσίας.

Κι όμως το Re-size μοιάζει η μόνη σανίδα σωτηρίας -και γιατί όχι ισορροπίας- στη νέα μας ζωή. Γυρνάμε την πλάτη στα μεγάλα, στα υπερβολικά. Κι αν δεν το αντιλαμβάνεστε μπορώ να σας το ξαναπώ στη γλώσσα της τεχνολογίας. Στους υπολογιστές υπάρχει μία εντολή που μπορείς να μικρύνεις τα megabytes στα μεγάλα και «βαριά» αρχεία έτσι ώστε να μπορείς να τα διαχειριστείς πιο εύκολα… Πώς σας φαίνεται αυτό σαν ιδέα και για την καθημερινότητά μας;

Το μικρό, το προσιτό μας κλείνει το μάτι ως ultimate tip στο crisis management της ζωής μας. Τα mini δάνεια αποδεικνύονται πιο ευέλικτα, το petite καλάθι γεμίζει πιο εύκολα, oι μικροί Έλληνες παραγωγοί και δημιουργοί καλλιεργούν μικρά θαύματα, οι μικρές ομάδες γράφουν ιστορίες επιτυχίας, τα cozy studio και τα σπίτια λιγότερων τμ2 είναι πρώτα σε ζήτηση, τα tiny στέκια και οι λιλιπούτειοι ξενώνες με χαρακτήρα είναι στη λίστα των αγαπημένων, οι λογικοί στόχοι πιο χειροπιαστοί κι επιτυχημένοι, τα baby αυτοκίνητα πόλης είναι το νέο φετίχ… Ακόμη και το μικρό βάρος είναι το καλύτερο… (Εκτός κι αν είσαι ράβδος χρυσού…)

O μινιμαλισμός κερδίζει στην όποια αναμέτρηση -με εξαίρεση ίσως μία- την πιο σεξιστική… Όσο για τους πιο μικρούς άντρες; Αυτό είναι κεφάλαιο από μόνο του….